S/Sgt John McCormick is op Dinsdag 2 Augustus 1921 Geboren in de stad Scranton In de Amerikaanse staat Pennsylvania.
24 jaar later zal zijluik schutter John overlijden door een schot in het achterhoofd, in een voor hem totaal onbekend land.
John McCormick meldde zich op 11 april 1942 bij de Amerikaanse luchtmacht aan. Hij was geselecteerd voor de piloten training maar is tijdens de basisopleiding afgevallen. Wel heeft John twee van de drie onderdelen gehaald en was dan ook in staat om een vliegtuig te besturen en om te landen. Toen hij de opleiding niet afrondde heeft John zich opgegeven voor de opleiding voor navigator/Bombardier. Aangezien er een flinke wachtlijst was voor deze opleiding is zijn verzoek afgewezen en is hij naar Harlingen in Texas gestuurd voor een schutters opleiding specifiek gericht op de luchtvaart. Na de afronding van deze opleiding en dankzij zijn goede resultaten is hem gevraagd om instructeur te worden en naar de "Gunnery Instructor School" in Fort Meyers Florida gestuurd. De opleiding duurde van 24 April tot 12 Juni 1943. Nadat de opleiding tot instructeur succesvol was behaald is John terug gekeerd naar Harlingen waar hij zijluik schutters opleidde tot hij in November 1943 een verzoek deed om te gaan vechten tegen de Duitsers in Europa. Van 15 December 1943 tot 23 Juni 1944 was John gestationeerd op Langley Field in de staat Virginia om daar een training te krijgen die hem klaarstoomde om daadwerkelijk deel te nemen aan een gevechts missies in een B24 bommenwerper. Na de training is John richting Engeland gegaan waar zijn eigen combat crew ingedeeld werd in het 2nd Combat Crew Replacement Center. simpel gezegd, als er een crew van een andere B24 bommenwerper zou vervallen dan zou John met zijn crew de nieuwe bezetting vormen. De definitie vervallen is een erg ruim begrip, onder vervallen stond ziekte, vermist, KIA (Killed In Action), POW (Prisoner Of War) en ga nog maar even door. Hoe dan ook, als er een crew uitviel was dit eigenlijk nooit iets positiefs. Uiteindelijk is John met zijn crew op 25 Juli 1944 naar de 392nd Bomb Group in Wendling, Norfolk gestuurd.
De eerste missie van John was op 11 Augustus 1944 met een toestel van het 578th squadron en is er heelhuids doorheen gekomen, het toestel waar John in vloog was een B24 met serienummer #42-95293. Deze bommenwerper had een nickname, een verzonnen naam voor de bommenwerper, en werd American Beauty genoemd. Het toestel is op 4 November 1944 gecrasht nabij Hannover waarbij 5 leden van de crew om zijn gekomen.
Op de 4e missie van John is hun toestel, de #42-94764 met de nickname "Bad Penny" met flinke schade en een paar gewonden teruggekeerd. De piloot, co-piloot en navigator zijn geraakt door stukken metaal, glas en anti vliegtuig geschut. De "Bad Penny" heeft op 11 September 1944 een noodgedwongen crashlanding moeten maken bij het plaatsje Kent in Engeland, het toestel was op dat moment niet op een missie maar heeft naar alle waarschijnlijkheid door technisch falen een flinke noodlanding moeten maken.
Op dezelfde 11 September 1944 zijn John en zijn maat John Lingle gewond geraakt tijdens deze missie en zijn bijna een maand uit de roulatie geweest het toestel waar ze op dat moment in vlogen was de #42-50313 met de nickname "Wabash Cannon Ball" dit toestel heeft de oorlog overleefd en is in Juni 1945 teruggekeerd naar Amerika. De rest van het team heeft nog 7 missies uitgevoerd en alle missies overleefd.
Op 22 Februari 1945 zijn zowel John McCormick als John Lingle overgeplaatst naar de #42-95241 met als nickname de "Jolly Duck" waar Piloot Joseph Walker de crew leidde. Richting het einde van de oorlog werden, mede door personeelstekort, vaak crews gemengd, zo had Elmer Duerr die de staartschutter was al, 35 missies gevlogen maar hadden zowel Francis Nagle als Allen Hicks nog nooit een missie uitgevoerd. Helaas heeft de laatste missie van John McCormick een dramatisch einde waarover uitgebreid verteld zal gaan worden . John McCormick werd maar 23 jaar, een leeftijd waar in deze tijd de jongeren van die leeftijd studeren en veel lol maken maar er niet vanuit gaan om voor hun leven te vechten.